Kajva By Niketan Toshan
काजवा
by
निकेतन तोषण
======================================================
(पार्ट 1)
विधार्भ ची गर्मी म्हणजे शरीर
आणि मन दोघांना पण कोरड करून टाकणारी।
मी अंकित वय 22 राहणार नागपूर
चा।
माझा B A मराठी मधून झालेलं पण
वडिलांची इच्छा होती की मी सएकरी नोकरी कारवी।
पण सरकारी नोकरी साठी अभ्यास
पण भरपुर हवा होता।।।मग काय बस वडील बोलत की जा पुण्याला अँड घे MPSC चे classe माझा
तरी डोक्यात काय आला कोणास ठाउक पण मी पण जाण्या साठी तयार झालेला।
दूरध्वनी वरून सगळी विचारपूस
केली। काय कुठे कसा यायचे जायचे सगळं विचारपूस करून लिहून घेतली।
नवीन शहरात कोणाला विचारू मग।
आमची मराठी थोडी वेगळी आहे। करण पुण्यात जशी खूप शुद्ध अँड सूर ताल लावतात तास इथे
नाही करत।।
बॅग पॅक केली आणि निघालो मी पुण्याच्या
वाटेला। सिंहगड ला एक भाड्याने खोली घेतली।
कारण होस्टेल वर रूम कारून राहान
आता नाही जमत।
हॉस्टेल वॉर जेवणच खूप त्रास
होतो म्हणून मी रूम केली
सप्टेंबर चे दिवस होते।वारे होते
गौरी गणपतीचे।
माझा पण कडे गणपती असतो।पण तोच
आजोबा कडे चंद्रपूर ला।
आणि माझा रूम चा बाजूला एक सार्वजनिक
गणेशोत्सव मंडल होतं।
जाम गर्दी होती माझा गल्ली मध्ये
सगळी कडे lighting लागली होती।।इथल्या सगळ्या व्यक्तीला ची ऊर्जा पाहून मला खूप नवल
वाटल।
काय म्हातारे अँड काय मूला।
सगळ्या मध्ये एक जोश होता।।।सगळेच
आप आप ले कामात होती।मी सर्व मज्जा रूम चा गल्लारी मध्ये उभा राहून पाहत होतो।
त्याच वेळी माझी घरमलकीन मला
खाली आवाज देऊन बोलावते।।
ती माझा खालीच राहायची आणि तीचे
2 falt होते।
एक ती राहत असे एका मध्ये मी।
मी खाली घेलेलो।
गणपती ची मुर्ती बासवायची होती,मदत
म्हणून मला खाली बोलावल।
सगळे पांढऱ्या कुर्ता पायजमा
मध्ये,मी च एक जेन्स मध्ये तिथे।
10 -15 मुलं होती होती तिथे,
सगळ्यानि जोर लावून ट्रॅक्टर वरची मूर्ती उचलून सभा मंडपात आणली।।।
मूर्ती मोठी होती तर मूर्तिचा
पलीकडे कोण आहे ते काही दिसलं नाही।।।
पण मूर्ती जशी ठेवली खाली एक
मुलगा बाजूनी बाहेर आला।
पांढऱ्या कुर्ता मध्ये रेड धुपठा
कमरेला बांधून काळ चष्मा घालूंन बोला “ गणपती बाप्पा मोरया”
सगळे त्याचा मागे ओरडले।
मी पाहतच राहिलो।
काळी दाढी त्याची।उंची 5.9 थोडा
सवाल आणि अंगाला एक दम दणकट।
मी पाहत होतो त्याचे वेळी माझा
घरमलकीन ला बोला
”काकीं कोण ग हा नवा चेहेरा दिसतोय”
घरमालकीन- नागपूर वरून आलेला
हा अंकित नाव आहे। शिकायला आला। तुला आज उशिर झालेलं का रे वैभव?
ओह्हह त्याच नाव वैभव होता तर
:)
===============================
नवीन शहर मध्ये नवी लोक नवी ओळख।
नव्या लोकांच्या मध्ये एक भीती एक आतुरता नेहेमीच असते।
काजवा
by
निकेतन तोषण
(पार्ट 3)
=============================
मी- काय करतो तू?
तो- जॉब करतोय इथे सिल्प कंपनी
मध्ये।
तितक्यात माइक मध्ये आनौसेमेन्ट
झाली की कार्यक्रम सुरू होण्याच्या।।।
मी अक्षय चा मागे उभा झालो। माझा
मागे १० जण मी अक्षय पहिला अँड मी दुसरा बाकी मागे मागे।।।
अक्षय चा समोर हा शहाणा माणूस।
मी तरी त्याचा डोळ्यात डोळे टाकणं
टाळलंच।
अक्षय नि दोरी पकडकली मी पण दोरी
पकडून उभा झालो।
तिकडे वैभव पण आणि त्याचे मित्र
तयार झाले एका शक्ती एंड इजतीचा लढाई साठी।
होती तर रस्सीखेच पण वैभव अँड
अक्षय चा माणा ची होती।
शिट्टी वाजली अँड एकच ओढा ओढी
सुरू झाली।
तो तिकडे ओढत मी इकड़े।
पण वैभव चे मित्रा थोडे जास्त
ताखातवर होते।।।
आमचा जोर काही पुरेना।
मग काय अक्षय बोला की “पकड मला”
मी पण एक दम जोश मध्ये येऊन त्याचा
पोटाला पकडलं।
खूप चोपडा होता तो। म्हणजे असा
वाटलं की कोणत्या मखमली कपड्यात हात टाकला मी, मी काही न विचार करता बस घट्ट पकडल।
खूप स्टोरंग होता तो।
थोडा जास्तच सॉलिड होता। माझा
मनात रस्सी खेच नाही पण त्याचा पोटचा स्पर्श फिरत होता।
आणि आम्ही हरलो।
करण माझा जोर पुरलाच नाही कारण
माझा लक्ष कुठे भलतीच कडे गेलं।
मग वैभव माझा जवळ आला।
वैभव - विदर्भ वाल्यांना जोर
नाही वाटे।
मी चूप राहून एकूण घेतलं आणि
अक्षय कडे गेलो।
अक्षय- काय झालं रे तुला?
मला राग तर येऊन होताच।
मी- हा वैभव जास्त शहाणा बनतो।
तो- जाऊ दे असो ।
तो चाला गेला।
मग मी माझा रूम वर गेलो आणि झोपून
गेलो।
दुसऱ्या दिवशी सगळे अपार्टमेंट
चे मुल मुली ढोल घेऊन प्रॅक्टिस करत होते।
पूर्ण अपार्टमेंट मध्ये आवाज।
सगळ्या वयाची मूला मुली तिथे
होत्या।
पण त्या मध्ये शहाणा नाही होता।।
मी विचार केला की नाही आहे हा
चला जाऊन पाहावं। कसा काय सिस्टिम आहे तर।
मी खाली गेलो आणि वैभव तिथेच
पार्कींग माध्ये बसून चष्मा ब्लॅक black शर्ट ब्लू जीन्स मध्ये एक दम हिरो बनून बसून
होता।
सेन्ट मारून।
मी त्याला पहिला आणि जसा पायरी
खाली उतरून येत होतो तसाच पालांटलो।
तो मागून बोला “ अरे राव थांब
कीं।”
आणि मी फसलो परत।
मी पालटलो , त्या कडे पाहून थोडा
हसलो
मी- मोबाईल विसरलो मी
तो- तुझा हाता मध्ये काय आहे?
माझा हात मध्ये मोबाईल होता । येडा मी।
मी- अरे अजून एक मोबा आहे। थांब
आलो घेऊन। मी आलोच नाही खाली। जेवण करून झोपलो क्लास ला गेलो।
तिकडून येत पर्यंत उशीरच झाला।
अपार्टमेंट मध्ये असताना तिकडे बगीचा मध्ये वैभव ढोल घेऊन प्रॅक्टिस करत होता।
मी त्याला पाहून समोर गेलो आणि
त्यांनी नेहेमी प्रमाणे परत आवाज दिला।
तो- राव ये इकडे
मी - नको भूक लागलेली मला
तो- बारा थांब।
तो धावत आला।
मी- काय झालं
तो- भूक तर मला पण लागली
मी- आचा मग आता
तो- चाल झन झणीत मिसळ पाव खाऊ।
मी - किती दूर आहे?
तो- माझा कडे बाइक आहे।
तो गेला पार्किंग मधून त्याची
FZ घेऊन आला। मला बोला की बस।
मी पण त्याचा कांद्यावर हाथ ठेऊन
बसलो।त्यांनी हेल्मेट लावलं।
त्याचा बॉडी चा तो मंद सुगंध
आणि तो पुण्याचा हवेचा थंडावा काही औरच मज्जा होती।
त्याचा सोबत मी मिसळ पाव खाऊन
आलो। थोडा दूर होता आणि तिखट पण तरी तो खूप शांत होता। कारण एक पण त्यांनी टोमणे नाही
मारले मला।
मी माझा अपार्टमेंट मध्ये आलो।
तो- थोडी प्रॅक्टिस करतो माझा
सोबत ढोल ची
मी- ठीक आहे।
त्यांनी आपली tshirt काढली।
रेड बनियान त्याची, त्याचे दंड
एक दम दणकट।
त्यांनी तो ढोल एका हाता मध्ये
उचलला एक दम त्याचा हात कसून गेला।
आणि थोडा घाम त्याचा हाता मध्ये
होता।
तो- ये इकडे।
मी गेलो त्याचा जवळ आणि त्यांनी
तो ढोल माझा हाता मध्ये देऊन दिला। माझंचणी काही उचलणं झालं नाही आणि तो ढोल खाली निसटला।
तो- विदर्भ वाले खूप नाजूक।
तो बोला आणि मी रागात त्याला
पाहिलं।ढोल खाली टाकून माझा रूम कडे जायला निघालो।
तो आला माझा मागे।
मी धावलो, पायऱ्या चढून वर गेलो।
रूम लॉक उघडून आत मध्ये आलो।
तो आला मागे।
तो- अरे गंमत केली।
==============================
नेहमी नेहेमी एकच टोमणे एकानं थोडं जडच जाते।
पण राग पण त्याच व्यक्तिचा आपण
करतो ज्या सोबत काही नातं जुडतें आपल।
(Part 4)
मी- तू नेहमी नेहमी असाच करतो
तो- अरे यार नाही,मी जस्ट असंच।
मी- असो । बे मी जरी विदर्भ चाल
असलो तरी मराठी आहे कुत्र्या।
तो एक दम जावळ आला। हाथ पकडून
बोला मला, एक दम घट्ट दंड पकडलं माझा।
खूप धुखायला लागला मला। मी त्याचा
कडे पाहिलं, तो एक दम रागात माझा कडे पाहत होता।
रूम मध्ये शांतता होती आणि राग
त्याचा एक दम उफानी वर।
मी काहीच नाही बोलो, तो रागात
पाहत होता , मी घाबलरो थोडा।
मी त्याचा डोळ्यात डोळे टाकून
पाहत होतो।
तो- मला कुत्रा बोला तू।
मी चूप होतो, त्यांनी हाथ सोडला
माझा, मी हाथ चोळून बेड वर बसलो।
मी- एक काय बोलो तुला इतका राग
आला।
तो - आम्ही पूना वाले अस काही
बोलतच नाही।
मी माझा मोबाईल काढला खिशातून
आणि बेड वर लोटून पाहत बसलो।
तो पण माझा बाजूला आलं, होळूच
मला बोलतो
तो- काही हॉट आहे का?
मी त्या कडे रागात पाहिलं आणि
बोलो
मी - का तुमचे पुणे वाले कपडे
घातलेले पोर्न फिल्म्स पाहतात का?
तो - राग खूप लवकर येतो तुला।
मी - तू करतोच तासा तर।
तो- चल एक गोष्ट दाखवतो
त्यानी माझा अलगद हाथ पकडलेला,
मी त्याचा कडे पाहिलं, त्याचा चेहेऱ्यावर एक उमीद एक उत्साह होता, मी पण त्याचा सोबत
त्याचा मागे जात गेलो।
तो मला खाली बगिच्यात घेऊन आला।
तिथे रात्रीच्या अंधारात चमकणारे काजवे होते।
खूप छान चम चम करत होते।
तो- तूझा राग या काजवा सारखा
आहे। कितीही गरम होऊन चमकला तरी समोरच्याला हवा हवा सा वाटो।
मी त्या कडे एक मंद हास्य चेहऱ्यावर
ठेवून पाहत होतो।
तो- काय झालं?
मी- दिसतो तसा नाही
तो- कसा?
मी- चल जाऊया खूप उशीर झालेला।
तो- होय उद्या कव्वाली चा प्रोग्राम
पण आहे।
मी - चल मग
मी त्याचा हात पकडुन त्याचा सोबत
अप्पार्टमेंट मध्ये आलो।मला आज माहीत पडलं की तो माझा खालचा अप्पार्टमेंट मध्ये राहत
आहे।
मी पायरी वर चढलो तो आपल्या घरचा
दारात उभा राहून माझा कडे पाहून हसला।
मी- जा आत मध्ये
तो गेला। मी पण हसत एक दम स्पीड
मध्ये आपल्या रूम मध्ये येऊन बेड वर पडलो। काय चालू माझा मनात, मी झोपून गेलो माझा
बेड वर।
दुसऱ्या दिवशी सगळे मुलं आम्ही
स्टेज स्वजवण्या चा मागे लागलो।
सगळे कामात होतो। पण मी आणि वैभव
ना बोलत एक मेकां कडे चोरून पाहत होतो।
मग काय कधी कधी तो मी एक साथ
पाहत बसायचो।
काम करत करत 4 वाजून गेले माझा
क्लास चा time झाला होता।
मी त्याला भेटून सांगितलं की
मी क्लास ला चाललो।
मग काय क्लास मध्ये पण माझा मन
नाही बस त्याचा विचार आणि तो आता काय करत असेल बस हेच माझा मनात फिरत होता।
पण करणार तरी काय मी बस 8 वाजण्याच्या
वाट पाहत बसलो मी।
बस 8 वाजता मी आलो अप्परत्नेन्ट
मध्ये , प्रोग्राम सुरु झाला होता , मी जाऊन एक खुर्ची वॉर बसलो बस मी वैभव ला शोधायला
लागलो। तो दिसला नाही, माझा मन काही त्या गाण्या मध्ये नाही लागत होता।
मग एक गाणं सुरू झालं।।।गिटार
मधून एक हलकी धून आणि गाणारी गायिका एक सूर लावते।
“ अपनी छब बनायके
जो मैं पी के पास गयी
अपनी छब बनायके
जो मैं पी के पास गयी जब छब देखी पीहोओ की
सो मैं अपनी भोओल गयी
ओ, छाप तिलक सब छीनी रे मोसे नैना मिलायके
छाप तिलक सब छीनी रे मोसे नैना
नैना, मोसे नैना
नैना रे, मोसे नैना मिलायके
नैना मिलायके” (Plz listen cock studio chap
tilak song )
एक दम थोडा स्टेज मधून तो निघाला। गिटार प्लयेर चा
मागे उभा होता तो।
मी त्याला पाहून हसलो। आणि तो
स्टेज मधून खाली उतरून माझा बाजुला येऊन उभा झाला।
मी त्याला बस बोलो तो नाही बोला
मी त्याला जबरदस्ती करून खाली
हाथ ओढून बस बोलो।
त्याचा हाथ माझा हाथा जवळ होता।
त्याचा तो ब्लू जीन्स आणि काळ
शर्ट खूपच छान दिसत होता।।।तोच त्याचा deoo चा सुगन्ध
बस त्याचा स्पर्श काही अजूनच
कमाल करत होता।
स्टेज वारं त्याला त्याचे मित्र
बोलवत होते।तो मला बोला
तो- चालतो प्यायला?
मी- दारू?
तो- नाही शहाळ्याच पाणी
मी- नको
तो- लेका दारू
मी तर काही पित नाही तो समजून
गेला, उठून तो आपल्या मित्रांन कडे गेला।
मूल बोले की चालायचं दारू वगैरे,
पण मी नाही प्याचो मला ती चव मूळात कधी आवडलीच नाही।
प्रोग्राम संपला आणि मी माझा
रूम वर गेलो।
रात्री ११ वाजलेले।
मी झोपून होतो रूम मध्ये एक दम
खड खड दरवाजा वाजला।
रात्रीचा शांतते मध्ये वाजणार
दरवाजा पण भयाण वाटू लागला।
मी उघडला दरवाजा , त्या शांतते
मध्ये दरवाजा एक दम किर किर वाजला।आणि एक दम वैभव माझा अंगावर येऊन पडला। त्याचा दारूचा
तो वास आणि वजनी शरीर।
मी कसा बसा त्याला बेड वर लेटून
दिला, तो होश मध्ये होताच पण ताल्ली।
तो - सॉरी तुझा त्रास देतोय पिऊन घरीं नाही जाऊ शकत।
मी- काशाला पिला मग इतका
तो- का तुमचा कडे कशा साठी पितात।
औषध आहे आमचं है।
मी- झोप
तो- तू कधी प्रेम केलं का रे?
मी- नाही
तो- माझा वर करशील
मी थोडा पेचात पडलो की याला नेमका
काय बोलायचं आहे।
तो- समजलं?
मी- नाही
तो आला हळुच आणि माझा कानात येईन
बोला
तो- एक गंमत सांगू मज्जा येईल
तुला
मी केलेत डोळे बंद करण मला पण
पाहायचं होता की कोणती मज्जा।
मी डोळे बंद केले आणि त्यांनी
गाला पप्पी घेतली।
तो- खूप छान आहे तू।
मी तर त्याचा दारू चा वासाणी
जाम वैतागलो। तो समजून गेला।
पण तो असा चिपकुन होता मला छान
वाटत होतं।
तो बेड वॉर लेठुन गेला, मी त्याचा
बाजूला येऊन लेटलो ।
मी त्याचा side नि तोंड करून
डोकं हाथा वर ठेवले, त्याचा कडे पाहत मी त्याला बोलो
मी- नाही होश रहात तुला तर का
पितो इतका
त्यांनी माझा कडे चेहरा करून
बोला
तो- बारा वाटे सगळे टेन्शन माणूस
विसरतो
मी- पण तुला नाही वाटत की जास्त
झालं आज
त्यांनी माझा गाला वॉर हाथ ठेवला,
मी पण त्याचा डोळ्यात डोळे टाकून पाहिलं।
रात्रीचा शांतता आता थोडी जास्त
रोमँटिक वाटू लागली।
मी त्याचा ओठा कडे हळूच जाऊन
कीस केलं, तो ना हाला ना काही विरोध केला।
मी त्याचा वरचा ओठा ला हळूच माझा
ओठांनी पकडकल। जस गुलाबाची पाखळी हळूच आपण आपल्या ओठांनी पकडतो।
त्याचे ते कडक गाल आणि नरम केसातून
हाथ अलगदपणे फिरवून सगळं कसं स्वप्न चा वाटत होतं।
बस मग काय संयम आणि नियंत्रण
दोनी बाजूला राहिले, सगळी मर्यादा तुटून गेली।
ती रात्रीचा शांतता भंग झाली।
तो बेड चा खठ पठ आवाज , शरीरातील
गर्मी घामातून बाहेर पडू लागली। भिंतीवर पाडणारी सावली सांगत होती की २ पाखर आपल्या
दुनियेत हरपून आहे।
काय ती रात्र , संपता संपत नाही
होती ना तो थकला ना मी। करण तो सहवास आणि भिजलेल्या आम्ही दोघे।
रात्र उलटून गेली, आम्ही दोनी
झोपून गेलो , दुसऱ्या दिवशी सकाळी उठलो मी,
रात्री चा कार्यक्रम चा इफेक्ट
माझा चेहरा आणि मन दोघांवर पण दिसत होता।
ओठ सुजून आणि लाल चट्टे मानी
वर।
मी माझे कपडे घालून घेतलें, तो
झोपूनच होता नुसतं चादर लपेटून , त्याला उठवलं
तो जाम थकला होता।
मी- उठा मेस वाला येइल डब्बा
द्याल
तो- ये झोप
आपल्या जड अर्ध्या झोपेत बोला
मी- पागल झाला का?
तो- हो माहीत आहे
मी- काय
तो- तुझी नियत परत फिसळणार आहे
म्हणुन
मी- उठा कपडे घाल
तो- नाही तू ये झोप मग
मग काय लेटलो त्याचा बाजूला
आणि माझा दरवाजा खठ खठ वाजला
वैभव स्पीड मध्ये कपडे घालून
रेडी झाला। काय कारण जग नाही गेलं समोर।
भलें आपण मंगळ वर जाऊन पाणी शोधत
आहे आपण पण जमिनीचा माणसाचा मनात काय आहे कधी समजू शकलोच नाही। प्रयन्त पण नाही केले
असेल कदाचित।
तो परत लेतून गेला जस आम्ही झोपून
उठलो।
माझा मेस वाला होता डब्ब्या द्याल
आलं होता।
दरवाजा लावून आम्ही दोघे पण असलो।
आज ढोल ची प्रॅक्टिस करायची होती
।
मी आणि तो सोबत आंघोळ करून बाहेर
निघालो।
तो आपल्या घरी गेला आणि मी रेडी
होहून खाली गेलो। तो माझा सोबत खाली आला। नजरते नजर अडकून हातातली काम रेंगाळत होती।
आतुरता परत भेटायची, पण मन शेवटी
100000 ₹ चा ढोल ताशाची ।
सगळं 30 जण आम्हीं मन लावून प्रॅक्टिस
करत होतो।
वैभव मुख्य होता , पण तो सगळ्या
मधून येऊन माझा बाजूला येत जात होता।
अक्षय चा ग्रुप वेगळाच होता।
तो मिक्स नाही होतं असें।
दिवस जात गेले राहोलेला दुरावा
पण संपत गेला। वेळ आली गणपती विसर्जन ची।
आम्ही 30 जण लाल कुर्ता आणि पांढरा
पायजमा घालून। कमरेत पांढरा धुप्पाठ
बांधून गेलो शनिवार गल्लीत।
खूप ग्रुप होते 20 जण ।
आमचा १3 नंबर होता। एक एक ग्रुप सुरू झाले आणि सरता सरता
आम्ही पण वाजून बाहेर निघालो।
सगळ झालं, आम्ही हरलो, पण अक्षय
चा ग्रुप जिंकला।
कारण जो पंच होता तो मामा होता
अक्षय चा।
आम्ही सगळेच गणपती बाप्पा चा
मंडपात बसून होतो।
बाप्पा गेले होते बस मागे होता
त्याच डेकोरेशन। आम्ही थकून होतो तर कोणी लोटून कोणी बसून तोंड उतरून।
वैभव माझा बाजूला बसून होता।
उतरवून तोंड
तितक्या अक्षय आणि त्याचे
10-15 मित्रा आले
अक्षय - अरे भाड्या वैभव हरला
तू शेवटी।
मी पहात राहिलो
वैभव उठून त्याचा जवळ गेला
वैभव- माहीत आहे कसा जिंकला तू
अक्षय नि दक्का देऊन वैभव ला
मागे केलं।
आणि तुफान हाना मारी चालू झाली।
एकिकाडे अक्षय चे मित्रा आणि
इकडे वैभव ग्रुप।
मी तर मागेच होऊन गेलो, काही
सुचलाच नाही। पूर्ण धूळ जिकडे तिकडे।
मी स्वतः ला वाचवत वैभव ला शोधायला
लागलो।
त्याला अक्षय आणि त्याचे २ मित्रा
दांड्यानी मारत होते।
मी धावलो त्याचा कडे पण कोणी
तरी माझा पाठीला दांडा मारला।
इतक्या जोऱ्यात बसला मला की मी
खाली पडलो।
पण माझा लक्ष फक्त वैभव कडे।
मी ओरोडलो पण कोणच लक्ष नाही।
कसा बास उठून मी त्याचा जवळ ज्यांनच
प्रयन्त करत होतो पण त्या हाणामारीत मी दबुन राहिलो होतो।
वैभव रक्त बंबाल होऊन होता।
मी रडायला लागलो , डोळ्यात पाणी।
सगळं कसं होत होता पण मी काहीच
करू नाही शकत होतो।
रक्ताने भिजलेल्या वैभव कडे पाहून
मी
अक्षय वर ओरडलो
मी- अरे नको मारू यार।
अक्षय माझा कडे पाहिलं आणि वैभव
जमिनी वर कोसळला।
सगळ काही क्षणात झालं।
त्याच ते बेशुद्ध शरीर पाहून
मी रडायला लगलो।
पण अक्षय नाही थांबला त्यांनी
तो दंडा उचला।
माझे भिजले ते लाल डोळे आणि साथ
ना देणार शरीर।
मी अक्षय कडे ओरडून बोलो
“नको मारू रे मरेल तो”
माझा नाकातून रक्त निघायला लागलं
आणि कोणी तरी माझा डोक्यात वर मारलं।
मी खाली कोसळलो। आणि अक्षय नि
तो दांडा वर उचलून त्याचा डोक्या कडे नेला।
त्याचा डोक्या वर पडण्याचा आधी
माझे डोळे बंद झाले।
================================================
जमिनी वर कोसळलेला अंकित ला पाहून
अक्षय थांबून गेला।
पोलीस येऊ सगळ्याना घेऊन घेली।
अंकित आणि वैभव दोघांना पण दवाखान्यात नेण्यात आलें।
अंकित डोक्यावर मार लागल्या मुळे
मरण पावला।
त्याचा शरीराला नागपूर ला नेण्यात
आले।
2 दिवस बेशुद्ध नंतर वैभव ला
सांगण्यात आले।
वैभव रडत रडत अंकित चा रूम चा
बाहेर दरवाजा ठोकून रडायला लागला।
“ दार उघड यार”
तितक्यात एक काजवा तिथे आला,
वैभव डोळे पुसून उभा झाला
“हा तूच आहेना, आला भेटायला मला”
त्याचे ते लाल डोळे, आणि पट्ट्या लावलेलं शरीर। सगळे
लोक जमा झाले।
वैभव- हो हा तूच आहे, काजवा जसा
जमिनी वर ताऱ्यांची कमी पूर्ण करतो, पण तो खरा नाही राहत।तू पण असाच होतंस। आला पण
आणि गेला सुध्दा।
===============================================
अंकीत- माझा मन नाही होता पण
काय करू शरीर साथ नाही दिला। पण काजवा बनून नेहमी भेटत राहील तुला.
=============================
शेवट
फ़क्त गोष्टी चा
Comments
Post a Comment